De Trambaanfietsroute wordt door de initiatiefnemers altijd weer vergeleken met de Vennbahn. Deze vergelijking is echter niet correct. De verschillen zijn overduidelijk.

Vennbahn:

1882/1885: Ingebruikname van het gedeelte van Aachen Rothe Erde naar Walheim;
1893 tot 1908: dubbelsporige uitbouw van het tracé van Stolberg via Hahn tot Lommersweiler;
1914 tos 1918: Belangrijke spoorverbinding voor Duitse militairtransporten;
1921: Vanaf 1921 werd de Vennbahn geëxploiteerd door de Belgische Rijksbaan NMBS/SNCB ;
Vanaf 1932 reden er geen kolentransporten meer;
1939-1945: Tijdens de tweede wereldoorlog was de Vennbahn nogmaals belangrijk voor de Duitse Militair transporten van troepen en materieel.
Na 1945 werd de economische betekenis steeds minder.

2001: Nadat België het treinverkeer op de Vennbahn beëindigd had, werd voor het behoud en verder gebruik van het tracé naar een alternatief toeristisch gebruik van het tracé gezocht.
Door samenwerking van de "Euregio Maas-Rhein" en de  " Euregio der Großregionen Deutschland, Frankreich und Belgien" in het kader van het  Interreg-Projekt IVA ontstond de  Vennbahnroute. In meerdere fases werd de fietsweg na het verwijderen van de rails meestal rechtstreek op de  spoordam aangelegd. De bouwkosten waren daardoor voor een 125 km lang fietspad zeer gering. De ingrepen in de natuur hadden al 100 jaar geleden plaatsgevonden. Tussen railverkeer en fietsverkeer zat maar een tijdspanne van enkele jaren. Geheel anders dan bij de Trambaanfietsroute.

Trambaan:

1921: begin van de aanleg;
28 juni 1922: opening van het baanvak Wijlre - Gulpen - Vaals;
1924: bouw van het grote tramviaduct over het dal van de Gulp ter hoogte van de voormalige forellenkwekerij in Euverem;
16 maart 1925: opening van het baanvak Maastricht - Gulpen;
1 januari 1929: verlenging van het tracé in Maastricht van de Heerderweg naar het spoorwegstation.
5 april 1938: opheffing van de tramlijn;
1939: afbraak van de lijn.

De trambaan was nooit een economisch succes. Door de opkomst van het vrachtverkeer over de weg verloor zij definitief haar betekenis voor de regio.

Sinds 1939 liggen de voormalige spoorwegterreinen stil en zijn al meer als 70 jaar geleden grotendeels verwijderd. In het landschap is de voormalige spoorbaan nog slechts op enkele plekken zichtbaar, meestal als spoordam of als diepe insnijdingen in de natuur. In deze delen (hier de insnijding van het oude tramtracé tussen Margraten en Euverem en de Zwarte Weg in Cadier en Keer) heeft flora en fauna zich al meer dan 70 jaar vrij kunnen ontwikkelen. Nu zou hier een 3,5 meter brede geasfalteerde weg moeten komen.